Албин и Косово

На Косово затворот е морално богатство. Митот со голема леснотија патува низ време, цивилизации,... од минатото излегува во сегашноста, од сегашноста лета во иднина. Митот е владетел - тиранин. Бидејќи ја има осветена моќ, дури слободно можам да кажам дека и на религијата му ја надминува со влијанието, или, дозволете ми да кажам со малку скромност, тука се... еднакви

75

Митот,… како да започнам, … секое општество ги има своите митови. Нема цивилизација без митови; го наоѓаме насекаде. Наративот е магија и неговиот мотор. Митот има големо влијание врз креирањето на менталитетот на општеството: начинот на размислувањето, на дејствувањето, на однесувањето, на комуницирањето, на идентитетот, … напогледот на светот. Тоа е цементот што ја врзува и затегнува силно кохезијата на едно општество. Митот го создава мозаикот од мали парчиња. Секоја цивилизација, било да е сиромашна, било богата… ги имала, ги има и ќе има митови.

Без митови, секое општество се урнува. И, Косово ги има своите. Косовското општество го поседува митот за затворот. Денеска, митовите се создаваат и се произведуваат и за политички цели. Тие се викаат политички митови. На Косово, митот за затворот е политички мит. И е најсилниот мит во колективниот начин на размислување на Косово.

Затворот е голем кредит за еден поединец. Затворот ги избришува сомнежите, го опремува целото племе, селото и регионот со доверба; значајно е да го имаш етикетата „политички затвореник“ од страна на „непријателот“. Потоа, оваа етикета е пасош за дејствување во секојаобласт; ги отвора и затвора вратите, патеките. Донесува бериќетза правнуци и правнички на целото племе. На Косово, затворот е морално богатство. Митот со голема леснотија патува низ време, цивилизации, … од минатото излегува до сегашноста, од сегашноста лета во иднина. Митот е владетел – тиранин. Бидејќи има осветена сила, дури можам слободно да кажам дека ја надминува и религијата со влијание, или, дозволете ми да ја кажам малку скромно, тука се … еднакви. Накратко и јасно, митот е освојувач– дали тезафатил –тешко дека ќе тепушта. Митот те зафаќа и те владее, како дете куклата.

Албин … што да кажам … е среќен човек. Може да e љубоморен кој сака. Дане бидеме погрешно разбрани,Албин не ја води среќата! Всушност, него ја преводи судбината! Меѓу толку гласни демонстранти во тие времиња на немири во Косово, судбината го избра него. Етеи во затвор! Меѓу многу мина – со илјадници затвореници – повторно, ја сакаше судбината, неговото затворање создаде резонанса. Судбина … веќе како среќа, прави чуда. Кога, го сака! Срам да им е и на Сурои и Пацоли, толку богатство не успеа во политика! Колку несреќни биле? Меѓутоа, можеби тие имаат среќа во љубовта? Така, велеше покојниот Селман Шишко: „Кој нема среќа во љубовта, има во коцкање“. Додека, момчето Албин со празни џебови и раце во нив, ја создаде големото опозициско движење! На Албин му лежи опозицијата! Едноставно тоа му личи. Тој не ја сака власта, затоа што нема кому да му се спротивставува! Многу ја има развиено имагинацијата да му се спротивставува на секој позитивен чекор на уморното Косово, која, кривикако стара лавица во оваа широка и огромна савана на држави.

Албин ја сака многу Косово, ја има многу за срце,… толку што,занејзе беше во затвор. Овој факт, „Цело Косово има слушнато“, е стихот на песната „На возот за Призрен“. Косово е играчка на Албин. Тој може да направи со нејзе што сака, во зависност од неговите каприци и пороци. Старо Косовотрпи. Кога го трпинасилниот „непријателот“ – повеќе од еден век – нека ги трпи малку и каприците на Албин. Не е големо чудо! На крајот на краиштата … за таа грда старицаиздржа затвор.

Затоа, еден добар дел од општеството му помага во овој поглед. Сесолидаризираат со каприците на Албин, без да знаат зошто и како,… како да се маѓепсани. Додека старо Косово страда и трпи!

Албин го уморува Косово, му ја троши бадијава социјалната енергија. Тој не го има толку многу со Косово, затоа што и така е мала и слаба; тој повеќе ја има со странците. Албин не дека не ги сака; љубоморен е на странците кои ја сакаат Косово. Никој не смее да ја сака Косово, повеќе од Албин. Ниту Тачи! Ниту Рамуши! Никој! Тоа што ги мрази странските пријатели на Косово – не дека страда од ксенофобија –го прави затоа што е љубоморен на Косово. Косово е негова света играчка и никој нема право да ја мачи и силува Косово, освен него. Колку вешто и итро ја спаси Косово од прегратката на УНЕСКО! Со сето тој труд и имагинација што ја користи – за само три гласа – едвај ја спаси Република Косово од зачленувањето во УНЕСКО!

Меѓутоа, тоа патриотско дело го направи повторно со помош на следбениците на слободните медиуми, на лидерите на јавноста и многу граѓански и селски организации, кои ги следат делата на Албин како маѓепсани. Иако, повеќето Косовари не велат дека, не се вознемирени, дека со поддржувањето на „добрата среќа“ на Албин, ја предизвикуваат несреќата и „хаваријата“ на Косово.

(Овој напис беше објавен во Косово: Декември 2015 година)

(Авторот е редовен колумнист на весникот КОХА)